Συνομιλία με τους "Καλλιτέχνες Δωματίου", τον Βασίλη Θεοδώρου και τον Στέλιο Γιδάκο!

Το Art Magazino φιλοξενεί δύο αγαπημένους καλλιτέχνες, τον Βασίλη Θεοδώρου και τον Στέλιο Γιδάκο εν όψει της πρεμιέρας της παράστασης που πρωταγωνιστούν «Καλλιτέχνες Δωματίου» που θα ανέβει στο Studio Κυψέλης στις 9 Σεπτεμβρίου και κάθε Κυριακή στις 21:15!

Καλησπέρα παιδιά, ευχαριστούμε πάρα πολύ που ανταποκριθήκατε στην πρόσκληση μας! Θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για την παράσταση.

Βασίλης: Εμείς ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση, την αγάπη και την στήριξή σας στην παράστασή μας. Οι "Καλλιτέχνες δωματίου είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με πολλά στοιχεία χιούμορ που έχει να κάνει κυρίως με τα παιχνίδια του μυαλού, την εκδίκηση και τον έρωτα αλλά μέσα από τα μάτια δυο ηθοποιών που έχουν μπερδέψει τη ζωή με το θέατρο.

Στέλιος: Η Ιστορία εξελίσσεται ανάμεσα σε εκείνον και εκείνη. Είναι μία ιστορία εκδίκησης αγάπης και μίσους. Η Νίνα βρίσκεται στο χώρο της όπου την επισκέπτεται ο πρώην αγαπημένος της ο Βάνιας και εκεί ξεκινάει η ιστορία παίζοντας θέατρο με θέμα την ζωή τους.

Ενσαρκώνετε δύο ηθοποιούς που μπλέκουν τη ζωή τους με το θέατρο, πόσο δύσκολο ήταν αυτό το εγχείρημα για εσάς;

Βασίλης: Πραγματικά ήταν πολύ δύσκολο γιατί έπρεπε σκηνοθετικά αλλά και ερμηνευτικά να μην υπάρξει μπλέξιμο στον θεατή. Όσο οι ήρωες μπερδεύουν τη ζωή με την τέχνη, την αλήθεια με το ψέμα, τόσο καθαρά πρέπει να περνάει αυτό στο κοινό κι αυτό μας δυσκόλεψε αρκετά. Οι δυο ήρωες δεν είναι απλώς μπερδεμένοι αλλά προσπαθούν μέσα από το θέατρο και την τέχνη να ανακαλύψουν το νόημα της ύπαρξής τους. Είναι ένα φιλοσοφημένο και υπαινικτικό κείμενο. Ευτυχώς που η συνεργασία μας με τον Στέλιο ήταν αρμονική και μοιραστήκαμε μαζί υπέροχες στιγμές

Στέλιος: Για εμένα ήταν αρκετά δύσκολο αλλά με την επιμονή και την υπομονή του Βασίλη βγαίνει ένα αποτέλεσμα που δεν το περιμέναμε ούτε και εμείς. Το να παίζεις θέατρο στο θέατρο είναι πολύπλοκο... έχουμε πολλές εναλλαγές στα ρούχα πολλές εισόδους και εξόδους και όλα γίνονται από εμάς τους δυο. Ο Βασίλης εκτός του ότι παίζει έναν δύσκολο υποκριτικά ρόλο έχει και την σκηνοθεσία αλλά και τα δικά μου λάθη που με αγάπη και θέληση τα διορθώνει όλα. Είναι ένα στοίχημα που έχει βάλει με τον εαυτό του και τώρα το κάνει πραγματικότητα. Όταν μου έδωσε το έργο να το διαβάσω είχα μπερδευτεί πολύ. Στην πορεία το αγάπησα και κατάλαβα την δυσκολία του παίζω θέατρο με την ζωή δυο ανθρώπων που ήταν παλιότερα ζευγάρι και πρωταγωνιστές σε δικές τους παραστάσεις.

Το θέατρο είναι αλήθεια ή ψέμα τελικά;

Βασίλης: Πιστεύω πως το θέατρο  είναι μια ψεύτικη αλήθεια. Ο θεατής μπαίνει για ένα βράδυ μέσα στο "σπίτι" των ηρώων εισπράττει τους κραδασμούς τους, την ψυχολογία τους και την ιστορία της ζωής τους γνωρίζοντας όμως ότι θα παρακολουθήσει ένα ψεύτικο παραμύθι. Προσωπικά θέλω το θέατρο να είναι ψέμα. Να μην είναι μια γροθιά στους θεατές. Ο θεατής θέλω να αφήνει τις αλήθειες του, τα προβλήματα και την καθημερινότητα έξω από το θέατρο. Μέσα θέλω να ταξιδεύει σε έναν άλλο κόσμο.

Στέλιος: Νομίζω ότι το θέατρο είναι μια μεγάλη αλήθεια. Μπορεί να σου βγάλει τα προβλήματα που έχεις καθημερινά, το γέλιο που σου λείπει, να γίνει η παρέα σου αλλά ταυτόχρονα να σε προβληματίσει τόσο πολύ. Στο θέατρο μπορείς να κάνεις τα πάντα... ένα δραματικό έργο μπορεί να είναι η ζωή που ζεις και μια επιθεώρηση να είναι αυτό που δεν βλέπεις... αρά το θέατρο είναι ένα αληθινό ψέμα... και δυστυχώς ζούμε μέσα σε ένα αληθινό ψέμα καθημερινά... οπότε ας αφήσουμε κάθε μια θεατρική σκηνή να μας δώσει τα δικά της ψέματα μέσα από αλήθειες.

Βασίλη, τι σε ιντριγκάρει περισσότερο σε αυτήν την παράσταση, η υποκριτική, η ηθοποιία ή η σκηνοθεσία;

Δεν είχα σκοπό να σκηνοθετήσω εγώ το έργο, είναι η πρώτη μου σκηνοθεσία. Ήμουν πολλά χρόνια βοηθός μοναδικών σκηνοθετών - δασκάλων αλλά δεν θα το έκανα ποτέ μονός μου αν δεν είχα αγαπήσει, κατανοήσει και μελετήσει σε τόσο βάθος αυτό το κείμενο. Έτσι η σκηνοθεσία προέκυψε από μόνη της, κράτησα μια καθαρή γραμμή και προσπάθησα να θέσω τις σκηνές όπως τις έλαβα σαν αναγνώστης. Άρα αυτό που με ιντρίγκαρε ήταν περισσότερο η υποκριτική γραμμή στο να μπω δηλαδή στην ψυχολογία ερμηνευτικά. Η Διασκευή του έργου θέλει να παίζεται από δύο άντρες. Έτσι λοιπόν είναι Εκείνος και Εκείνη άρα ήταν πολύ δύσκολο υποκριτικά το τόλμημα. Μεγάλος μου δάσκαλος σε όλο αυτό ο Γιώργος Λιβανός που με κάποιες του κουβέντες με ξεκλείδωσε στις όποιες δυσκολίες.

Στέλιο, είσαι ένας νέος καλλιτέχνης, πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο καλλιτέχνης να βρει τον δρόμο του στο θέατρο;

Αν και βρισκόμενος σαν ηθοποιός στην Εθνική Λυρική Σκηνή τα τελευταία χρόνια  σε μεγάλες παραγωγές  μπορώ να σου πω ότι είναι πολύ δύσκολο ένας ηθοποιός και ποσό μάλλον νέος να ξεκινήσει χωρίς να έχει τους γνωστούς και τους ανθρώπους που θα τον πιστέψουν. Βέβαια το κυριότερο είναι το ταλέντο και η θέληση. Την υποκριτική πρέπει να της αγαπάς από την καρδιά και όχι από το μυαλό.

Θα θέλαμε να μας πείτε ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείτε με το θέατρο.

Βασίλης: Αφορμές ήταν οι πρώτες παραστάσεις που είδα σαν θεατής, τα πρώτα θεατρικά λόγια που άκουσα και διάβασα, οι σχολικές παραστάσεις που έπαιξα, οι σπουδαίοι ηθοποιοί που από πολύ μικρός γνώρισα και που έγιναν με τον τρόπο τους δάσκαλοι για μένα

Στέλιος: Η αφορμή να ασχοληθώ με το θέατρο ήταν η αγαπημένη μου δεύτερη «ΜΑΝΑ» Τζέσυ Παπουτσή. Θυμάμαι όταν ήμουν πολύ μικρός μου έλεγε άντε να τελειώσεις να πας σε μια σχολή και να παίξουμε μαζί... κάτι που δεν προλάβαμε γιατί μας άφησε νωρίς. Αυτή η γυναικά με πήρε από το χέρι και με ανέβασε στην σκηνή του Ακροπόλ αφού είχε τελειώσει η πρόβα και από κάτω ήταν σκοτάδι.. Θυμάμαι να μου λέει την επόμενη φορά που θα ανέβεις είμαι σίγουρη ότι τα φώτα θα είναι ανοιχτά και από κάτω θα είναι γεμάτο κόσμος.

Τι είναι «επιτυχία» για εσάς;

Βασίλης: Επιτυχία για μένα είναι να μπορώ να κάνω αυτά ακριβώς που μικρότερος θεωρούσα απίθανα, να μπορώ να παρουσιάζω στο θέατρο κάτι όπως ακριβώς το σκέφτηκα και να γίνεται αποδεκτό χωρίς να σκεφτώ από πριν αν θα είναι αρεστό.

Στέλιος: Η επιτυχία είναι αυτό που λένε το χειροκρότημα... αλλά τελικά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι το χειροκρότημα, είναι όταν σβήσουν τα φώτα και φύγεις από το θέατρο χαμογελώντας. Όταν περιμένεις να έρθει η επόμενη παράσταση και όταν οι άνθρωποι που παίζεις στην σκηνή σε κάνουν να νιώσεις ίδιος με αυτούς. Για να έρθει αυτή η επιτυχία όμως πρέπει να είναι μια πολύ καλή παράσταση με πολύ καλή σκηνοθεσία, κοστούμια, σκηνικά, ερμηνείες και φυσικά αγάπη. Και όλα αυτά θα στα δώσει ο κόσμος. Άρα η πραγματική επιτυχία είναι ο κόσμος.

Πείτε μας έναν ρόλο που θα θέλατε να ενσαρκώσετε στην σκηνή.

Βασίλης: Ένας ρόλος που λατρεύω...Ο Επιστάτης του Πίντερ. Μακάρι...

Στέλιος: Από που να αρχίσω και που να τελειώσω.  Θα σου πω κάποιον ρόλο αλλά πιστεύω ότι ο ηθοποιός δεν είναι κωμικός, δραματικός κλπ. Ο ηθοποιός πρέπει να θέλει να παίξει όλους τους ρόλους. Αν μπορεί φυσικά. Ένας από τους αγαπημένους μου ρόλους είναι αυτός του Οθέλο.

Πέρα από τους «Καλλιτέχνες Δωματίου» ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον;

Βασίλης: Παράλληλα με τους "Καλλιτέχνες" συνεχίζουμε για δεύτερη χρονιά την περσινή "Σιδηρά Πρωθυπουργό" του Μιχάλη Παπαδόπουλου σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Λιακόπουλου ένα υπέροχο πολιτικό έργο που λατρέψαμε όλοι οι συντελεστές με τη Γεωργία Σιακαβάρα και τη Φίλη Μαρσό. Στα άμεσα σχέδια μου είναι και ένα πειραγμένο ανέβασμα στους "Δανειστές".

Στέλιος: Τα σχέδια μας είναι να ξεκινήσει 9/9 η παράσταση μας στο Studio Κυψέλης. Ταυτόχρονα υπάρχουν γυρίσματα για μια νέα τηλεοπτική σειρά στον Alpha όπου θα είμαι ένας φοιτητής που διαβάζει όλη την ημέρα αλλά τελικά βλέπουμε ότι θα γίνει ο γόης του σχολείου. Και θεατρικά εκτός από την δίκη μας παράσταση συζητάω κάτι ακόμα σε μια μεγάλη σκηνή.

Τι θα θέλατε να πείτε στους νέους ανθρώπους που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους στο θέατρο.

Βασίλης: Επειδή η τέχνη είναι ανοιχτή για όλους θα ήθελα να πω στα νέα παιδιά να αφοσιωθούν με πολύ αγάπη σε αυτήν και να μελετήσουν σκληρά με υπομονή πολύ μεράκι αλλά και απόλυτη σοβαρότητα.

Στέλιος: Να το κάνουν αν το αγαπούν... αν το πιστεύουν και αν το θέλουν πραγματικά. Το θέατρο είναι κάτι το μαγικό. Όμως είναι κάτι που δεν μπορείς να το κάνεις αναγκαστικά αλλά μόνο με αγάπη. Αν το πιστεύουν να το κάνουν και σίγουρα θα πετύχουν.

Λίγα λόγια για τον Βασίλη και τον Στέλιο

Ο Βασίλης Θεοδώρου γεννήθηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε από πολύ μικρός με ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες στον Δήμο Αθηναίων. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται επαγγελματικά τόσο σαν ηθοποιός όσο και σαν βοηθός σκηνοθέτη.. Σημαντικές εμφανίσεις του: Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Μπόστ σκηνοθεσία Δημήτρη Κωτσή 2003, Βρικόλακες του Ιψεν σκηνοθεσία Βαρβάρας Κυρίτση 2004, Μαύρη Κωμωδία του Σάφφερ σκηνοθεσία Γιώργου Χριστοδούλου, Ο Έμπορος της Βενετίας σκηνοθεσία Γιώργου Μεσσάλα, Η Γαλάζια χελώνα του Ψαθά σκηνοθεσία Βαρβάρα Κυρίτση 2008, Αμάραντα όνειρα της Χλόης Αμαράντου 2012, Άρωμα Βασιλεύουσας σκηνοθεσία Κυρίτση, Ο Πατέρας του Στρίντμπεργκ σκηνοθεσία Βαρβάρας Κυρίτση 2012, Παζολίνι του Γιάννη Σολδάτου σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού 2015, Οιδίπους τύραννος σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Ρίτσου 2016, Αυγά μάτια σκηνοθεσία Αλέξανδρος Λιακόπουλος, Η Κάρεν Στόουν δε μένει πιά εδώ Σκηνοθεσία Γιώργος Λιβανός 2017, Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσορ σκηνοθεσία Ζωής Μασούρα 2018, Η σιδηρά πρωθυπουργός του Μιχάλη Παπαδόπουλου σκηνοθεσία Αλέξανδρος Λιακόπουλος θέατρο Μπέλλος.

Ο Στέλιος Γιδάκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε δημοσιογραφία, διοίκηση επιχειρήσεων και υποκριτική.  Ασχολείται με την παραγωγή σε τηλεοπτικά στούντιο, ενώ έχει δουλέψει με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής τηλεόρασης όπως η Ρούλα Κορομηλά, ο Ανδρέας Μικρούτσικος, Φώτης Σεργουλόπουλος, Μαρία Μπακοδήμου κλπ. Τον βλέπουμε σαν μόνιμο ηθοποιό στην Εθνική λυρική σκηνή και με guest εμφανίσεις στην τηλεόραση.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την παράσταση "Καλλιτέχνες Δωματίου" που θα κάνει πρεμιέρα την Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου στο Studio Κυψέλης κάνετε ένα "click" εδώ: ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

Επιμέλεια Παναγιώτης Πετρόπουλος, Γιώργος Λιναρίτης

©Art Magazino / 2018