Σαν σήμερα στις 6 Νοεμβρίου 1989 έφυγε από τη ζωή η σπουδαία Ελληνίδα συγγραφέας Μαρία Κριεζή - Ιορδανίδου, που έγινε γνωστή στο λογοτεχνικό χώρο με τη Λωξάντρα!

Η Μαρία Κριεζή - Ιορδανίδου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897 και πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 1989 στην Αθήνα. 

Κόρη του μηχανικού του εμπορικού ναυτικού της Αγγλίας Νικολάου Κριεζή και της Ευφροσύνης Μάγκου. Από το 1901 ως το 1909 έζησε με τους γονείς της στην Αθήνα, μετά το χωρισμό τους όμως η Μαρία επέστρεψε στη γενέτειρα και γράφτηκε στο εκεί αμερικανικό κολέγιο. Από το 1914 ως το 1919 έζησε εγκλωβισμένη από το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και τις ταραχές της ρωσικής επανάστασης κατά τη διάρκεια επίσκεψής της σε συγγενείς της στη Ρωσία, στη Μαριούπολη του Καυκάσου. Κατάφερε να επιβιώσει μόνη παραδίδοντας μαθήματα αγγλικών, ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα σε ρωσικό γυμνάσιο.

Το 1919 επέστρεψε στην Πόλη και εργάστηκε σε αμερικανική εμπορική εταιρεία. Το 1920 πήρε μετάθεση για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου ήρθε σε επαφή με τους πνευματικούς κύκλους, έγινε μέλος του κομμουνιστικού κόμματος Αιγύπτου και το 1923 παντρεύτηκε τον εκπαιδευτικό Ιορδάνη Ιορδανίδη. Μετά το γάμο της εγκαταστάθηκε με το σύζυγο και τη μητέρα της στην Αθήνα, όπου εργάστηκε στην πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1931 χώρισε από τον Ιορδανίδη, με τον οποίο είχε στο μεταξύ αποκτήσει δυο παιδιά. Το 1939 απολύθηκε από την πρεσβεία και ξανάρχισε να ασχολείται με τα μαθήματα ξένων γλωσσών.

Λόγω των συνθηκών της ζωής απέκτησε μεγάλη γλωσσομάθεια και εργάστηκε ως ιδιωτική υπάλληλος. Ασχολήθηκε με την πεζογραφία και έγινε γνωστή στο λογοτεχνικό χώρο με τη Λωξάντρα, έργο που έγραψε σε ηλικία 65 χρονών.

Το έργο Λωξάντρα που έχει επανεκδοθεί πολλές φορές είναι ουσιαστικά σε συναρπαστικό κείμενο η ιστορία της γιαγιάς της και περιγράφει με μεγάλη ζωντάνια και χιούμορ τα έθιμα και τη ζωή των Ελλήνων της Πόλης, ενώ βασίζεται στις αναμνήσεις της Λωξάντρας - γιαγιάς της Ιορδανίδου πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το έργο έχει αποδοθεί και τηλεοπτικά. Άλλα έργα της είναι: Διακοπές στον Καύκασο (1965), Σαν τα τρελά πουλιά (1978), Στου κύκλου τα γυρίσματα(1979), Η αυλή μας (1981). Το 1978 Βραβεύτηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως με τον Χρυσό Σταυρό και το Οφίκιο της Αρχόντισσας του Οικουμενικού Θρόνου.