Είναι η "Blond Ambition Tour" η πιο επιτυχημένη της Madonna;

Έχουν περάσει σχεδόν 28 χρόνια από τότε που η Madonna ξεκίνησε την τρίτη περιοδεία της, τη δεύτερη Παγκόσμια.

Στις 13 Απριλίου του 1990 στο Τόκυο της Ιαπωνίας ξεκινήσουμε η ξανθιά φιλοδοξία το ταξίδι της στον κόσμο.

Δεν είναι η πιο εμπορική περιοδεία της τραγουδίστριας όμως ήταν αυτή που άλλαξε εντελώς τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα shows των popstars στα μεγάλα στάδια και έβαλε ψηλά τον πήχη των standarts στα χορευτικά, σκηνικά, φωτισμούς κτλ. Είναι βέβαια και εντυπωσιακό πως η ίδια η καλλιτέχνιδα ξεπερνάει τον εαυτό της κάθε φορά που βγαίνει on the road. Κάθε παγκόσμια περιοδεία της Madonna είναι τουλάχιστον ένα level παραπάνω από την προηγούμενη.

H Blond Ambition Tour ξεκίνησε για να υποστηρίξει το τέταρτο studio album της τραγουδίστριας "Like a prayer" και το soundtrack της ταινίας Dick Tracy "I'm Breathless". Πήρε μεγάλη δημοσιότητα εξαιτίας της αντιπαράθεσης της Madonna με την Καθολική Εκκλησία και για την σεξουαλική προκλητικότητα που είχαν οι χορογραφίες. Το περιοδικό Rolling Stone την ονόμασε ως τη καλύτερη συναυλία της δεκαετίας του '90 και το 2015 επιβραβεύτηκε ως η συναυλία που "εφηύρε τον σύγχρονο multimedia pop θέαμα".

Το 1991 η Madonna κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ με το όνομα "Truth or Dare (In Bed With Madonna)" και αφορούσε backstage υλικό και το χρονικό της περιοδείας. Πήρε μέρος στο διεθνές φεστιβάλ των Καννών το 1991 αλλά προβλήθηκε με την αιτιολογία "εκτός συναγωνισμού" και έτσι δεν απέσπασε καμία διάκριση.

H συναυλία χωρίζονταν σε πέντε ενότητες Metropolis, Religious, Dick Tracy, Art Deco και Encore.

Ξεκινούσε με το Metropolis το οποίο ήταν εμπνευσμένο από την ομώνυμη ταινία του βωβού κινηματογράφου του Fritz Lang.

Περιείχε τα τραγούδια Express Yourself, Open your Heart, Causing a Commotion, Where's the party.

Δεύτερη ενότητα ήταν το Religious. Ξεκινούσε με μία oriental διασκευή του Like a Virgin όπου η Madonna σε ένα κρεββάτι επί σκηνής μαζί με δύο χορευτές "ερμαφρόδιτους" και μετά ακολουθούσε η σκηνή του αυνανισμού. Μιλάμε για το 1991. Το religious ήταν το πιο προκλητικό μέρος της συναυλίας.

 

Ακολουθούσε το Like a prayer, όπου και οι θεατές μεταφέρονταν σε μία εκκλησία με πολλά κεριά και χορευτές ντυμένους καθολικούς ιερείς και τις χορεύτριες και τα backup vocals ντυμένες καλόγριες. Το Βατικανό είχε απαγορεύσει στους πιστούς για αυτό τον λόγο να παρακολουθήσουν τη συναυλία.

Το Religious συνεχίζονταν με το Oh father και το Live to Tell και έκλεινε με το Papa don't preach.

Η τρίτη ενότητα ήταν αφιερωμένη στην ταινία "Dick Tracy" που πρωταγωνιστούσε η Madonna μαζί με τον Warren Beatty. Μεταφερόμαστε σε ένα καμπαρέ τη περίοδο της ποτοαπαγόρευσης.

Εδώ υπήρχαν τρία τραγούδια το Sooner or Later, το Hunky Punky και το Now i'm following you.

H τέταρτη ενότητα ήταν εμπνευσμένη από το Hollywood της δεκαετίας του '30 με αρκετά Art Deco στοιχεία για αυτό και το όνομα της, Art Deco. Περιελάμβανε τα τραγούδια Material girl, Cherish, In to the Groove ενώ τελείωνε με το τελευταίο της - τότε - μεγάλο hit Vogue. Το τραγούδι αυτό πλέον είναι διαχρονικό και ορόσημο στην μεγάλη καριέρα της τραγουδίστριας.

Τέλος δύο τραγούδια ολοκλήρωναν τη συναυλία με το τίτλο Encore, δύο υπέροχες χορογραφίες, δύο υπέροχες διασκευές, το Holiday και το Keep it Together.

Η Blond Ambition Tour καθιέρωσε στο στερέωμα της ποπ μουσικής και κουλτούρας την Madonna ως το απόλυτο είδωλο της ενώ είναι σημείο αναφοράς όλων των όσων θέλουν να κάνουν τέτοιου είδους παραγωγές. Η βασίλισσα έβαλε μόνη της τα θεμέλια για ένα νέο είδος διασκέδασης και η ίδια κάθε φορά ξεπερνάει τα στάνταρ της. Και επειδή μιλάμε και για το 1991, ναι είναι και ένα σήμα κατατεθέν της μετέπειτα σεξουαλικής απελευθέρωσης και ιδιαίτερα με τον αντίκτυπο που είχε το ντοκιμαντέρ Truth or Dare. 

Για όλους τους παραπάνω λόγους ΝΑΙ είναι η πιο πετυχημένη περιοδεία και ναι είναι 28 χρόνια μετά χάρμα οφθαλμών να την παρακολουθείς.