Γιορτές στο ΙΧΝΟΣ, το κρυφό σχολειό της Λένας Αλκαίου

Ίχνος είναι το αποτύπωμα, οτιδήποτε  δηλαδή απομένει από το πέρασμα ενός ανθρώπου ή μιας κατάστασης. Έτσι λοιπόν και το «Ίχνος» είναι ο πολιτιστικός χώρος που στο πέρασμά του αφήνει το δικό του αποτύπωμα. Ένας ζεστός, φιλόξενος και υπέροχος χώρος που δημιουργήθηκε από ανθρώπους της Τέχνης και του Πολιτισμού στο κέντρο του Πειραιά. Τόσο η Λένα Αλκαίου όσο και η Αθηνά Τσαμαδού έχουν δώσει το δικό τους στίγμα στη δημιουργία του χώρου. 

Η Λένα Αλκαίου μάλιστα αποφάσισε να δώσουν αυτό το  όνομα  εξ αιτίας της  αδυναμίας της στο τραγούδι της με τίτλο «Ίχνος», το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία.

Ο χώρος είναι ένα κέντρο πολιτισμού και τέχνης αφού στη δράση του βλέπουμε συναντήσεις μεγάλων μουσικών συνθετών, μουσικά σχήματα με αφιερώματα στο έντεχνο, λαϊκό και όχι μόνο τραγούδι. Συναντάμε θεατρικές  παραστάσεις, βραδιές με παρουσιάσεις βιβλίων, καθώς και συναντήσεις νέων καλλιτεχνών από όλα τα Εθνικά Ωδεία για το «βάπτισμα του πυρός». Κάθε δράση, είναι προσεγμένη και ελεγμένη ώστε να ταιριάζει και να αρμόζει στο χώρο. Αυτή είναι και η διαφορά που κάνει το  «Ίχνος» μοναδικό, με το δικό του «ιδιαίτερο» στυλ και το κάνει να ξεχωρίζει.

Δε μένει παρά να επισκεφθεί κάποιος το χώρο και αμέσως θα αισθανθεί τη φιλοξενία και τη ζεστασιά του. Γίνεται ένα με το χώρο και νιώθει πως όλοι είναι μια μεγάλη παρέα, μια μεγάλη αγκαλιά. 

Έτσι λοιπόν αποτυπώνει το δικό του «Ίχνος».

Για το μήνα Δεκέμβρη 2017, ο προγραμματισμός των μουσικών και θεατρικών παραστάσεων έχει ως εξής:

• Κάθε Δευτέρα στις 21:00 "Τραγουδάμε κι εμείς"  σπουδαστές του τμήματος σύγχρονου τραγουδιού Εθνικού ωδείου, παίρνουν το ‘’βάπτισμα του πυρός’’ στη σκηνή του Ίχνος 
• Κάθε Πέμπτη στις 21:00 "Με το βλέμμα στο παρελθόν"μουσική με D. J’s 
• Κάθε Παρασκευή στις 22:00 "Έλα στο χορό" με τον Σπύρο Καββάδα για διασκέδαση με πολύ  χαμηλές τιμές
• Κάθε Σάββατο στις 20:00 "DIVA" η θεατρική παράσταση του Κων/νου Ιωακειμίδη σε σκηνοθεσία Κώστα Ζέκου με τους Ντόρα Αυλωνίτου και Χαράλαμπο Παυλίδη. Επίσης κάθε Σάββατο στις 22:00 live πρόγραμμα αμέσως μετά την παράσταση   
• Κυριακές 24 και 31 Δεκεμβρίου, réveillon με την Λένα Αλκαίου!

Οι διαχειριστές και συντάκτες του Art Magazino, ο Παναγιώτης Πετρόπουλος και ο Γιώργος Λιναρίτης βρέθηκαν στο «Ίχνος», σε αυτόν τον ξεχωριστό πολυχώρο τέχνης και πολιτισμού, που αφήνει όμορφα αλλά και ανεξίτηλα το αποτύπωμα του στον Πειραιά. 

Το Art Magazino προτείνει Γιορτές στο Ίχνος, το κρυφό σχολειό της Λένας Αλκαίου! 

Το προτείνει ανεπιφύλακτα γιατί οι χώροι είναι οι άνθρωποι και οι άνθρωποι που το απαρτίζουν σε αγκαλιάζουν με την «ζεστασιά» τους και αφήνουν και σε σένα το δικό τους Ίχνος στην ψυχή σου!

Βρισκόμαστε στο «Ίχνος» αυτόν τον υπέροχο χώρο, είναι μαζί μας η Λένα Αλκαίου. Θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε ποια ήταν η ανάγκη που σας έκανε να τον δημιουργήσετε;

Η ανάγκη αυτή δεν ήταν μόνο δική μου. Δημιουργήθηκε αυτός ο χώρος από ένα όνειρο που είχα με την φίλη μου Αθηνά Τσαμαδού, αγαπημένη και αδελφική μου φίλη χρόνια τώρα. Καταρχήν αυτός ο χώρος εδώ δεν ήταν αυτό που βλέπετε ήταν ένα μαγαζί που πουλούσε στρώματα και παπλώματα και δεν υπήρχε τίποτα. Φανταστήκαμε λοιπόν ότι θα δημιουργηθεί ένας χώρος όπου θα έρχονται οι φίλοι μας και οι άνθρωποι που τους αρέσει η καλή μουσική, θα πίνουν το ποτό τους και να νοιώθουν ανθρώπινα. Αυτό λοιπόν μας πήγε στο να παίζουν κάποιοι άνθρωποι και εγώ βέβαια με έναν τρόπο πολύ ιδιαίτερο. Με έναν τρόπο που ο κάθε καλλιτέχνης να έρχεται εδώ και να βγάζει την ψυχή του. Δηλαδή με ένα πιάνο, με μία κιθάρα να πει τραγούδια που δεν μπορεί αλλού να τα πει και έχει ανάγκη να τα πει. Πιστεύω πως είναι μία εποχή όπου οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να επικοινωνήσουν μεταξύ τους – γιατί είναι πολύ σκληρή αυτή η εποχή – και επίσης έχουν την ανάγκη να εκφραστούν μέσα από την μουσική. Η μουσική ενώνει τους ανθρώπους. Εδώ είναι ένα «κρυφό σχολειό».  Έχει αυτή την συνενοχή και κυρίως έχει αυτό που λέμε «έρχομαι εδώ για να νοιώσω καλά, να νοιώσω οικεία και ανθρώπινα, αυτό δηλαδή που μου λείπει από την σκληρή μου πραγματικότητα»! Εδώ δεν επιβάλλεται κάτι, δεν έρχεται ο καλλιτέχνης να παίξει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για να χορέψει ο κόσμος, γιατί αν δεν χορέψει π.χ. το πρόγραμμα έχει αποτύχει. Εδώ υπάρχει κατάθεση ψυχής. Αυτό είναι κάτι που ο κόσμος το εισπράττει και ανταποκρίνεται πάρα πολύ. Είχα λοιπόν αυτήν την ανάγκη να δημιουργηθεί αυτός ο χώρος και για μένα αλλά και για άλλους καλλιτέχνες. Επίσης δίνουμε βήμα σε νέους ανθρώπους κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ. Κάθε Δευτέρα έρχονται εδώ παιδιά και παίρνουν πρώτη φορά μικρόφωνο, παίρνουν το βάπτισμα, έρχονται οι σπουδαστές σύγχρονου τραγουδιού του Εθνικού Ωδείου μαζί με τις δασκάλες τους. Κάποιες πολύ σημαντικές δασκάλες και παρουσιάζουν τους μαθητές τους. Αυτήν την περίοδο είναι η Άννα Διαμαντοπούλου, η σημαντικότερη δασκάλα φωνητικής αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα και πιστεύω και έξω από τα όρια της χώρας μας. Ήταν και δική μου δασκάλα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα. Σκέφτομαι πως και εγώ κάποτε ήμουν σαν αυτά τα παιδιά και βλέπω στα μάτια τους, τα όνειρα και την ελπίδα για το μέλλον. Και είναι τα όνειρα που έχουμε όλοι και που είχαμε και που θέλουμε να έχουμε, θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε! 

Είναι πολύ σημαντικό που δίνετε αυτό το βήμα σε νέους ανθρώπους κυρία Αλκαίου, διότι οι νέοι άνθρωποι βρίσκουν τοίχους παντού.

Παντού! Και αφού βρίσκουν τοίχους παντού και εμείς μπορούμε λίγο ή πολύ, θα δείξει γιατί τελικά πιστεύω πως από τα μικρά έρχονται τα μεγάλα. Χαίρομαι που γίνεται αυτό. Επίσης γίνονται θεατρικά και μουσικοθεατρικά πράγματα, όπως η Diva τα Σάββατα. Νέοι καλλιτέχνες και καταξιωμένοι καλλιτέχνες, φίλοι μου προσωπικοί οι περισσότεροι. Τόσα χρόνια σε αυτή τη δουλειά ευτυχώς έχω αποκτήσει φίλους αρκετούς και καλούς. Επίσης κάνουμε παρουσιάσεις βιβλίων επίσης. Είναι ένας πολυχώρος τέχνης. Όταν θέλει ένας καλλιτέχνης να αφήσει την ψυχούλα του, έρχεται να αφήσει το «ίχνος» του.

Η ονομασία του πολυχώρου, φανταζόμαστε προέρχεται από το τραγούδι.

Ναι από το τραγούδι. Είναι το τραγούδι που με σύστησε και είναι το τραγούδι της ζωής μου, της καριέρας μου και σκεφτήκαμε πως έτσι έπρεπε να ονομαστεί αυτός ο χώρος.

Είναι ένα τραγούδι που δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει συγκινηθεί ή να μην έχει ταυτιστεί με αυτό κάποια στιγμή της ζωής του.

Η συγκίνηση είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να υπάρχει στη ζωή μας. Για μένα είναι πάρα πολύ σημαντικό!

Και γιατί ο Πειραιάς; Επειδή είσαστε πειραιώτισσα;

Ναι ζω εδώ, γεννήθηκα εδώ. Τον αγαπώ τον Πειραιά. Πολιτιστικά είναι λίγο πίσω, αλλά τώρα γίνονται κάποιες προσπάθειες. Το Δημοτικό Θέατρο που έχει αρχίσει πάλι να λειτουργεί, ένα θαυμάσιο θέατρο που γίνονται υπέροχες παραστάσεις. Το Βεάκειο το καλοκαίρι. Γενικά γίνονται προσπάθειες, αλλά είναι πίσω ακόμα.

Δεν έχει μικρούς και ζεστούς χώρους όπως είναι το «Ίχνος».

Ναι νομίζω πως το «Ίχνος» είναι το μοναδικό στον Πειραιά.

Οπότε ανοίγεται τον δρόμο και για άλλους να προχωρήσουν σε αυτό το κομμάτι.

Μακάρι, μακάρι να ανοίγονται δρόμοι, να δίνουμε την δυνατότητα σε ανθρώπους να διασκεδάσουν με τον τρόπο που εμείς πιστεύουμε. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του για το που θα πάει. Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε σε κανέναν ούτε τι μουσική θα ακούσει, ούτε που θα πάει. Εμείς προσφέρουμε μία συγκεκριμένη αισθητική και σαν εμάς, μάλλον είναι αρκετοί!

Εκτός από το «Ίχνος» κυρία Αλκαίου, που μπορεί κάποιος να σας δει;

Τώρα κάνω κάποιες περιορισμένες παραστάσεις στην Αθηναΐδα, από το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου. Είναι μία μουσικοθεατρική παράσταση σε κείμενα και σκηνοθεσία του Δημήτρη Μαλισσόβα που έχει τίτλο «Συνομιλώντας με τις φίλες μου». Είναι ουσιαστικά μία νοητή συνομιλία και αλληλογραφία με πέντε τραγουδίστριες που αγαπώ πολύ. Λέω φίλες μου γιατί κάποιες βεβαίως και τις ήξερα. Είναι η Πόλυ Πάνου, η Βίκυ Μοσχολιού, η Τζένη Βάνου, η Σοφία Βέμπο και η Μάγια Μελάγια. Μέσα λοιπόν από μία συνομιλία, αλληλογραφία και τα τραγούδια τους καταλήγουμε στην πορεία την δική μου και στις προσλαμβάνουσες που είχα όλα αυτά τα χρόνια που δεν είναι λίγα πια. Νομίζω πως είναι μία πολύ ωραία παράσταση. 

Θα υπάρξει κάποια δισκογραφική δουλειά σύντομα ή στο μέλλον;

Βέβαια, ήδη έχω βρει ένα σπουδαίο τραγούδι που ελπίζω να βγει μέσα στον Δεκέμβριο και σιγά σιγά θα ολοκληρώσω τη δισκογραφική μου δουλειά. Πιστεύω όμως πως για να κάνει κανείς μία δισκογραφική δουλειά πρέπει να το ψάξει πάρα πολύ πια. Γιατί όποιος πάρει το cd ή όποιος το ακούσει να μην είναι κάτι λιγότερο από αυτό που έχει συνηθίσει από μένα όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να είναι κάτι που να αξίζει, που να είναι καλό. Αλλιώς είναι πολύ εύκολο να βρεις πέντε τραγουδάκια για να πεις ότι υπάρχω. Όχι εγώ δεν θέλω να το κάνω αυτό. Αυτό βέβαια έχει και ένα τίμημα.

Μας είπατε πως έρχονται εδώ παιδιά και παίρνουν το βάπτισμα, θα θέλαμε να μας πείτε ποια ήταν η δική σας πρώτη φορά που βγήκατε σε κοινό, το δικό σας βάπτισμα.

Ακούστε να δείτε, έχει άμεση σχέση αυτή η ερώτηση με την απάντηση μου και με αυτό γίνεται εδώ τις Δευτέρες για αυτό και με συγκινεί τόσο. Η δασκάλα μου, η Άννα Διαμαντοπούλου είχε δημιουργήσει μία Μπουάτ στο Μετς και τραγουδούσε η ίδια. Αυτό κράτησε ένα – δύο χρόνια. Εμένα επέλεξε τότε από όλους τους μαθητές που είχε να βγω να τραγουδήσω σε κόσμο. Εγώ ξαφνιάστηκα και την ρώτησα γιατί και μου είπε «γιατί πιστεύω πως είσαι γεννημένη τραγουδίστρια». Έτσι λοιπόν ξεκίνησα, σε μία μικρή Μπουάτ και με ένα πιάνο. Σήμερα λοιπόν, χρόνια μετά, η δασκάλα μου έρχεται εδώ, στον δικό μου τον χώρο με τους μαθητές της και συγκινούμαι γιατί θυμάμαι πως ήταν όταν έτρεμε το χέρι που κρατούσε το μικρόφωνο πρώτη φορά. Έχω γυρίσει πίσω, σε εκείνα τα χρόνια. 

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συνθέτης, ποιος είναι αυτός που χαίρεστε περισσότερο ή ταυτίζεστε τραγουδώντας τα τραγούδια του.

Πολλοί, πάρα πολλοί. Όμως έχω μία αδυναμία, μία τρελή αδυναμία όμως! Και αυτό το ξέρουν όσοι με ξέρουν στον χώρο. Είναι ο Γιώργος Ζαμπέτας. Όχι τώρα, από τότε που ζούσε, από τότε που ήμουν μικρή, όταν δεν ήξερα πως ούτε καν ήταν δικά του κάποια τραγούδια. Τρελή αδυναμία, ξέρω τα πάντα, τις ιστορίες πίσω από τα τραγούδια, όλα αυτά! Και τι τραγούδια, πόσο ξεσηκωτικά τόσο τα θλιμμένα του, όσο και τα πιο ματζόρε του.

Στην παρέα μας είναι και η Αθηνά Τσαμαδού που μαζί με την Λένα Αλκαίου έχουν δημιουργήσει το «Ίχνος». Θα θέλαμε να μας πείτε και εσείς πιο ήταν το κίνητρο για να δημιουργηθεί αυτός ο υπέροχος χώρος.

Αθηνά Τσαμαδού: Το κίνητρο ήταν ότι θέλαμε να κάνουμε κάτι παρεΐστικο. Βασικά το προορίζαμε για μπαράκι και λίγα live. Όμως επειδή το μαγαζί μιλάει από μόνο του και οι άνθρωποι που έρχονται το καθορίζουν αυτό και ακριβώς γιατί ήταν της Λένας έγινε ένας χώρος που έρχονται και σπουδαίοι άνθρωποι και νέα παιδιά βέβαια που τους δίνεται ένα βήμα και δεν τους εκμεταλλεύονται οικονομικά. Περνάμε πολύ ωραία τα βράδια, οι παρέες γίνονται ένα. Τους ενώνουμε και εμείς βέβαια. Την τρέλα μας κάναμε. Προσωπικά όμως οφείλω να πω, πως δεν θα άνοιγα με οποιοδήποτε άλλον μαγαζί εκτός από την Λένα γιατί στηρίζομαι στην εντιμότητα της Λένας. Οπότε δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάποιον άλλο.

Λένα Αλκαίου: Και εγώ το ίδιο

Οπότε με το «Ίχνος» εξελίχθηκε και η φιλία σας

Λ.Α.: Κοιτάχτε, η φιλία μας μετράει πάρα πολλά χρόνια, είμαστε 20 και πλέον χρόνια φίλες, είναι δοκιμασμένη.

Α.Τ.: Ναι, έχουμε πιο σημαντικά πράγματα που μας συνδέουν πέρα από το «Ίχνος», όπως η κόρη της Λένας και πράγματα τα οποία μας έδεσαν και ήμασταν η μία δίπλα στην άλλη. Οι απώλειες των γονιών και του αδελφού της Λένας και η γέννηση της κόρης της ήταν πολύ πιο σημαντικά πράγματα, το μαγαζί ήρθε μετά από όλα αυτά.

Οι αποφάσεις σας στο «Ίχνος» είναι από κοινού, έχει αναλάβει η κάθε μία κάποιο ρόλο;

Α.Τ.: Από κοινού παίρνονται οι περισσότερες αποφάσεις, όμως έχουμε διαχωρίσει και κάποιους ρόλους. Για τα live περισσότερο ευθύνη έχει η Λένα, στο να κλείσει τις ημερομηνίες και να δει τους καλλιτέχνες. Το οικονομικό κομμάτι το έχω αναλάβει περισσότερο εγώ. Όμως το 90% των αποφάσεων είναι από κοινού και έχει πάρει μία ροή όλο αυτό. 

Φανταζόμαστε ότι έρχεται κόσμος για να σας βρει, για να μπορέσει να εκφραστεί μέσα από τον χώρο αυτό.

Α.Τ.: Καταιγισμός πραγματικά, στα τηλέφωνα, στο facebook, η Λένα στο δρόμο. Δεν προλαβαίνουμε να απαντάμε στους ανθρώπους γιατί έχει βγει ένα καλό όνομα και πως σεβόμαστε τους καλλιτέχνες. Δεν θα τους πούμε πως θα πληρωθείς με το εισιτήριο – κάτι που γίνεται παντού – γιατί δεν θέλουμε ο καλλιτέχνης να έρχεται να τραγουδάει και να κοιτάει την πόρτα. Δεν είναι αυτός ο ρόλος του! Επειδή είναι της Λένας το «Ίχνος» φερόμαστε στους καλλιτέχνες όπως ακριβώς θέλουμε να φέρονται στην Λένα. 

Λ.Α.: Ακριβώς, γιατί εδώ έρχονται και άνθρωποι που είναι η πρώτη τους επαφή με το κοινό. Θέλουμε αυτά τα παιδιά να έχουν μια ωραία εμπειρία!

Α.Τ.: Ναι, η Λένα και βέβαια είναι ακομπλεξάριστη. Έρχονται τα νέα παιδιά και της λένε να πει ένα τραγούδι μαζί τους για να βγάλουν ένα βίντεο και η Λένα πάντα πηγαίνει. Έστω και με αυτόν τον τόσο απλό τρόπο θέλει να τους βοηθήσει.

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την όμορφη παρέα και για την υπέροχη κουβέντα μας!

Και εμείς σας ευχαριστούμε!

iNFO!

ΙΧΝΟΣ

Κολοκοτρώνη 30 - Πειραιάς 

Τηλ.: 2117900711 & 6945123475  

Facebook Page