Τα έτη 1881-83 οι ανασκαφές του Π. Καββαδία έφεραν στο φως το μαγευτικό θέατρο της Επιδαύρου. Σύμφωνα με τον Παυσανία, το 340 π.Χ. ο αρχιτέκτονας Πολύκλειτος ο Νεότερος χτίζει σε μια χαράδρα το θέατρο της Επιδαύρου, το πιο καλά διατηρημένο μέχρι σήμερα αρχαίο θέατρο.
Με θαυμάσια ακουστική και 13.000 θέσεις το θέατρο χωριζόταν σε δύο μέρη: 21 σειρές καθισμάτων για το λαό και από 34 σειρές καθισμάτων για ιερείς και άρχοντες. Χτίστηκε για να τελούνται σ’ αυτό οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων και γύρω στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ., μετά την επέκταση των θέσεων (αρχικά ήταν 8000), διαμορφώθηκε έτσι ώστε οι ηθοποιοί να παίζουν αποκλειστικά στην εξέδρα πάνω από το προσκήνιο, στο λογείο.
Με θαυμάσια ακουστική και 13.000 θέσεις το θέατρο χωριζόταν σε δύο μέρη: 21 σειρές καθισμάτων για το λαό και από 34 σειρές καθισμάτων για ιερείς και άρχοντες. Χτίστηκε για να τελούνται σ’ αυτό οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων και γύρω στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ., μετά την επέκταση των θέσεων (αρχικά ήταν 8000), διαμορφώθηκε έτσι ώστε οι ηθοποιοί να παίζουν αποκλειστικά στην εξέδρα πάνω από το προσκήνιο, στο λογείο.
Τον Σεπτέμβριο του 1938 η Ηλέκτρα, η τραγική ηρωίδα του Σοφοκλή είναι εκείνη που θα ζωντανέψει ξανά το θέατρο.
«Το δίκαιο, θεοί! το δίκαιο».
Ηλέκτρα
Την διοργάνωση της παράστασης είχε αναλάβει η Περιηγητική Λέσχη θέλοντας να καθιερώσει τη «σεζόν Επιδαύρου», όμως η κήρυξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν άφησε τα φιλόδοξα αυτά σχέδια να εφαρμοστούν.
Οι στίχοι του Σοφοκλή, η έξοχη μετάφραση του Ι. Γρυπάρη, η σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, οι ενδυμασίες του Αντώνη Φωκά, η εκγύμναση του χορού της Λουκίας Σακελλαρίου και το καστ των ηθοποιών δεν άφηναν περιθώρια για μία παράσταση που θα χαρακτηριζόταν το λιγότερο εκπληκτική.
Ηλέκτρα – Κατίνα Παξινού
Χρυσόνθεμη – Βάσω Μανωλίδου
Ορέστης – Θάνος Κωστόπουλος
Πιλάδης – Μάνος Κατράκης
Κορυφαίες: Νέλλη Μαρσέλλου, Σ. Βεάκη, Ελένη Ζαφειρίου, Μαρία Αλκαίου, Τιτίκα Νικηφοράκη.
Απόντες: Κλυταιμνήστρα - Ελένη Παπαδάκη, Αίγισθος – Γιώργος Γληνός, Παιδαγωγός – Νίκος Ροζάν, Α’ κορυφαία – Αθανασία Μουστάκα.
Χρυσόνθεμη – Βάσω Μανωλίδου
Ορέστης – Θάνος Κωστόπουλος
Πιλάδης – Μάνος Κατράκης
Κορυφαίες: Νέλλη Μαρσέλλου, Σ. Βεάκη, Ελένη Ζαφειρίου, Μαρία Αλκαίου, Τιτίκα Νικηφοράκη.
Απόντες: Κλυταιμνήστρα - Ελένη Παπαδάκη, Αίγισθος – Γιώργος Γληνός, Παιδαγωγός – Νίκος Ροζάν, Α’ κορυφαία – Αθανασία Μουστάκα.
 |
Αφίσα Παράστασης
|
Η απουσία ηλεκτρισμού πρόβαλλε ανάγλυφους τους τραγικούς ήρωες και η παράσταση δόθηκε χωρίς σκηνικά και χωρίς μουσική, αν και τα τζιτζίκια έδωσα ένα ρυθμικό παρόν. Υπήρχε μόνο ένα τύμπανο για τις εναλλαγές των κινήσεων του χορού, το οποίο χτυπούσε ο αρχιμουσικός Γιώργος Λυκούζης.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο τύπος της εποχής έδωσε επίσης το παρόν. Άλλωστε, αυτή η παράσταση ήταν ιστορική και είχε ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο για τον κόσμο του θεάτρου και το ίδιο το θέατρο, αλλά και για όσους μπόρεσαν αν βρεθούν εκεί και ζήσουν τη μαγευτική βραδιά.
 |
| (Γερμανικός τύπος – Egerer Zeitung) |
 |
| (Aγγλικός τύπος – the stage) |
 |
| (Γαλλικός τύπος – Le Messager d’ Athenes) |
 |
| (Ταχυδρόμος) |
 |
(Καθημερινή)
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.