Τα Βραβεία του 70ού Φεστιβάλ των Καννών

Ένα φεστιβάλ χωρίς μεγάλες συγκινήσεις ολοκληρώθηκε με μια υποδειγματικά δίκαιη απονομή διακρίσεων διά χειρός Πέδρο Αλμοδόβαρ, με θριαμβευτή το σουηδικό «Τετράγωνο» και τους Λάνθιμο - Φιλίππου να κερδίζουν το βραβείο σεναρίου. 

Αν και η πραγματικά σπουδαία ταινία έλειψε από την 70ή διοργάνωση του Φεστιβάλ Καννών, εκείνο προσπάθησε όσο μπορούσε να λαμπρύνει την επέτειο με μια συγκινητική συγκέντρωση προηγούμενων νικητών, ακύρωσε όμως τα εντυπωσιακά πυροτεχνήματα που είχε προαναγγείλει λόγω της πρόσφατης τραγωδίας στο Μάντσεστερ. 

Λογικό λοιπόν τα μέτρα ασφαλείας να είναι δρακόντεια, οι ουρές μακριές και μία στις δύο προβολές να ξεκινά με καθυστέρηση. Το θέμα του Netflix, το οποίο μονοπώλησε το ενδιαφέρον των πρώτων ημερών, γρήγορα ατόνησε και οι θετικές εντυπώσεις που άφησαν η μίνι σειρά «Top of the Lake» της Τζέιν Κάμπιον και τα πρώτα δύο επεισόδια του νέου «Twin Peaks» του Ντέιβιντ Λιντς έκαναν πολλούς να δουν την «εισβολή» της μικρής οθόνης στο καλλιτεχνικό άβατο του σινεμά με ευνοϊκότερο μάτι.

Τις τελευταίες ημέρες οι απογοητευτικές συμμετοχές των Σεργκέι Λόζνιτσα («Μια Γλυκιά Γυναίκα»), Ζακ Ντουαγιόν («Ροντέν») και Φρανσουά Οζόν («L’ Amant Double») ξεχάστηκαν από έναν πολιτικά τολμηρό και σκηνοθετικά δυναμικό Φατίχ Ακίν («In the Fade»), μια ντελικάτη στην όψη μα σκληρή στην καρδιά Σοφία Κόπολα («Αποπλάνηση») και μια σκοτεινή Λιν Ράμσεϊ, η οποία εντυπωσίασε με το αιματοβαμμένο νεο-νουάρ της «You Were Never Really Here».

Σκηνοθετημένο με νεύρο αλλά «λίγο», το περιπετειώδες θρίλερ των ανεξάρτητων Νεοϋορκέζων Μπεν και Τζόσουα Σάφντι «Good Times» άφησε υποσχέσεις, θα ταίριαζε όμως περισσότερο σε ένα παράλληλο τμήμα και όχι στο Διαγωνιστικό. Έτσι το τελευταίο ολοκληρώθηκε με τα βλέμματα όλων στραμμένα στον Πέδρο Αλμοδόβαρ, ελπίζοντας να μη μιμηθεί τον Τζορτζ Μίλερ – τον σκηνοθέτη του «Mad Max» και πρόεδρο της περσινής κριτικής επιτροπής δηλαδή, ο οποίος απένειμε τα χειρότερα βραβεία της δεκαετίας (και βάλε). Ο δαιμόνιος Ισπανός όμως αποδείχτηκε «αντικειμενικός, παθιασμένος κι ευέλικτος», όπως είχε προαναγγείλει, και τίμησε ακριβοδίκαια όλα τα φαβορί.

Πρώτο και καλύτερο το «Τετράγωνο» του Σουηδού Ρούμπεν Έστλουντ, που απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα, μια πικρά σαρκαστική και σουρεαλιστικά ξεκαρδιστική ματιά στη σοφιστικέ κοινωνική πραγματικότητα της Βόρειας Ευρώπης. Ταυτόχρονα αποτέλεσε, μαζί με τον «Φόνο Ενός Ιερού Ελαφιού», την πιο μοντέρνα κινηματογραφική πρόταση αυτού του φεστιβάλ, με την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου να «περιορίζεται» στο βραβείο σεναρίου (γραμμένο από τον σκηνοθέτη και τον Ευθύμη Φιλίππου), το οποίο μοιράστηκε με τη Λιν Ράμσεϊ. Αν και προτού ξεκινήσει η διοργάνωση ο «Φόνος…» συγκαταλεγόταν στα μεγάλα φαβορί, οι ανάμεικτες κριτικές, πολύ κατώτερες του «Αστακού» και οι κατά καιρούς εξόφθαλμες αδικίες στις απονομές κάνουν αυτήν τη βράβευση μια μεγάλη επιτυχία, επισημαίνοντας –όπως πολλοί άλλοι νωρίτερα (η Βενετία στις «Άλπεις» και τα Όσκαρ στον «Αστακό») πως η δύναμη του λανθιμικού σινεμά ξεκινά από την πρωτοτυπία, την πολυπλοκότητα και την περίτεχνη δομή των σεναρίων του.

Το άλλο μεγάλο φαβορί, το συγκινητικό δράμα πάνω στους ακτιβιστές της Act Up «120 Χτύποι το Λεπτό» του Γάλλου Ρομπέν Καμπιγιό, απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής κι εκείνο της FIPRESCI, της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών. Ήταν η αγαπημένη ταινία του Αλμοδόβαρ πιθανότατα, όπως φάνηκε και από την έντονη συγκίνησή του όταν αναφέρθηκε σε αυτήν στη συνέντευξη Τύπου, αλλά και των Γάλλων κριτικών, με εκείνη των Αμερικανών συναδέλφων τους, την «Αποπλάνηση» της Κόπολα, να κερδίζει το βραβείο σκηνοθεσίας. Ίσως ο πλέον αδικημένος της μοιρασιάς, ο Ρώσος Αντρέι Σβιάγκιντσεφ και το μπεργκμανικό «Loveless» του ξέμειναν με το Βραβείο της Επιτροπής, ενώ δικαιότατα ήταν και τα βραβεία ερμηνείας σε μια «μεταμορφωμένη» Νταϊάν­ Κρούγκερ για την ταινία του Φατίχ Ακίν κι έναν σπαρακτικό Γιόακιν Φίνιξ, ο οποίος διπλασίασε τις διακρίσεις τού «You Were Never Really Here».

Όσον αφορά τα παράλληλα τμήματα, τέλος, το βραβείο στο Ένα Κάποιο Βλέμμα απέσπασε το ιρανικής κοπής δράμα «Lerd» του Μοχάμαντ Ρασούλοφ, στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών το «The Rider» της Αμερικανοκινέζας Κλόι Ζάο («Songs my Brothers Taught me» ), στην Εβδομάδα Κριτικής το γυρισμένο στο Κονγκό ντοκιμαντέρ «Makala» του Γάλλου Εμανουέλ Γκρας, με τη Χρυσή Κάμερα για πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη να καταλήγει στα χέρια της Λεονόρ Σεράιγ για τη γαλλο-βελγική ιστορία ενηλικίωσης «Jeune Femme», μεγάλη αποκάλυψη μαζί με το γερμανο-βουλγαρικό «Western» της Βαλέσκα Γκρίσεμπαχ του τμήματος Ένα Κάποιο Βλέμμα.